Artykuł stanowi analizę dwóch jednostek Pieśni nad Pieśniami 2,3 i 2,14, które ukazują znaczenie świadomego wyboru Oblubieńca i Oblubienicy w kształtowaniu relacji miłości. Obecne w nich motywy: cienia jabłoni i głosu ukochanej przywołane zostały również w ostatniej części księgi (8,5 i 8,13), dzięki czemu poznajemy przemianę, dojrzewanie oblubieńców, niejako nowe narodzenie, przeżywaną pełnię życia oraz promieniowanie miłością wśród innych. W celu wydobycia głębi przeżyć i przemian bohaterów oraz ukazania przyczyn zachodzących zdarzeń wykorzystano metodę strukturalno-semiotyczną, wskazaną w dokumencie Interpretacja Biblii w Kościele Papieskiej Komisji Biblijnej.