Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Językoznawstwo baner

Nr 15 (2021)

Artykuły

„Dziecko w skorupie”. Ograniczenia w nabywaniu mowy i języka przez jednostki z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

DOI: https://doi.org/10.25312/2391-5137.15/2021_17dgw  [Google Scholar]
Opublikowane: 17.01.2022

Abstrakt

Mowa jako dźwiękowe porozumiewanie się odbywa się dzięki znajomości języka. Nie we wszystkich przypadkach opanowanie mowy przebiega w sposób płynny i bezproblemowy. Odstępstwo od prawidłowego jej rozwoju stanowią przypadki dzieci przejawiających zaburzenia rozwoju mowy i języka, a wśród nich znaczącą grupą są jednostki obarczone cechami ze spektrum zaburzeń autystycznych. Nieumiejętność wykorzystania mowy do komunikowania się jest charakterystyczna dla tej grupy dzieci. Artykuł prezentuje ograniczenia w nabywaniu mowy i języka u dzieci z autyzmem oraz sposoby otwierania ich na świat dzięki rozwojowi komunikacji. 

Bibliografia

  1. Ball J. (2016), Autyzm a wczesna interwencja: rzeczowe pytania, życiowe odpowiedzi, Gdańsk. [Google Scholar]
  2. Bobkowicz-Lewartowska L. (2005), Autyzm dziecięcy, zagadnienia diagnozy i terapii, Kraków. [Google Scholar]
  3. Cieszyńska-Rożek J. (2008), Standard postępowania logopedycznego w przypadku autyzmu wczesnodziecięcego, „Logopedia”, nr 37. [Google Scholar]
  4. Cieszyńska-Rożek J. (2013), Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci, Kraków. [Google Scholar]
  5. Frith U. (2004), Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy, Gdańsk. [Google Scholar]
  6. Grabias S. (1997), Mowa i jej zaburzenia, „Audiofonologia”, nr 10. [Google Scholar]
  7. Grandin T., Panek R. (2016), Mózg autystyczny: podróż w głąb niezwykłych umysłów, Kraków. [Google Scholar]
  8. Grzesiak-Witek D. (2006), Pełnienie ról rodzinnych w zabawie tematycznej dzieci w wieku przedszkolnym, „Społeczeństwo i Rodzina”, nr 9. [Google Scholar]
  9. Grzesiak-Witek D. (2013), Program terapii logopedycznej dziecka z autyzmem w oparciu studium indywidualnego przypadku, „Społeczeństwo i Rodzina”, nr 37. [Google Scholar]
  10. Hickok G. (2016), Mit neuronów lustrzanych. Rzetelna neuronauka komunikacji i poznania, Kraków. [Google Scholar]
  11. Jastrzębowska G. (2001), Zaburzenia komunikacji językowej (wyjaśnienie podstawowych pojęć), [w:] T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole. [Google Scholar]
  12. Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O. (2001), Metodyka ogólna diagnozy i terapii logopedycznej, [w:] T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole. [Google Scholar]
  13. Kurcz I. (2000), Psychologia języka i komunikacji, Warszawa. [Google Scholar]
  14. Młynarska M. (2008), Autyzm w ujęciu psycholingwistycznym: terapia dyskursywna a teoria umysłu, Wrocław. [Google Scholar]
  15. Möller H.-J. (2018), Możliwości i ograniczenia DSM-5 w polepszeniu klasyfikacji i diagnozy zaburzeń psychicznych, „Psychiatria Polska”, nr 52(4). [Google Scholar]
  16. Pisula E. (2005), Małe dziecko z autyzmem, Gdańsk. [Google Scholar]
  17. Senderska J. (2020), Obraz osoby z zaburzeniem ze spektrum autyzmu w literaturze popularnej (na przykładzie bohatera powieści Jodi Picoult „W naszym domu”), „Respectus Philologicus”, nr 37(42). [Google Scholar]
  18. Silbermani S. (2017), Neuroplemiona: dziedzictwo autyzmu i przyszłość neuroróżnorodności, Białystok. [Google Scholar]
  19. Zabłocki K. (2002), Autyzm, Płock. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.