Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Nr 11 (2017)

Artykuły

„Z kogo się śmiejesz?”, czyli o specyfice tworzenia komiksu w języku ukraińskim (na przykładzie powieści O. Czernoguza „Arystokrata z Wapnyarki”)

DOI: https://doi.org/10.25312/2391-5137.11/2017_57-70  [Google Scholar]
Opublikowane: 06.02.2018

Abstrakt

Zjawisko humoru można badać na różnych poziomach jego manifestacji, zarówno w ujęciu jednostkowym, jak i globalnym. Jednocześnie indywidualny aspekt humoru nie zaprzecza swoistości jego narodowego kolorytu, ponieważ rozumienie humoru, śmieszność i komizm kształtuje się historycznie w ramach wyobrażenia osoby o konkretnym tle kulturowym, poglądzie świata, ideologii i faktach dotyczących rzeczywistości, które otaczają nie tylko jedną osobę, ale grupę jednostek, a szerzej - naród. W artykule omówiono lingwistyczną analizę specyfiki humoru narodowego. Zdefiniowane zjawisko jest uważane za indywidualne na ogólnopolskim przykładzie dwóch blisko spokrewnionych języków: ukraińskiego i rosyjskiego, w ujęciu porównawczym. Jako konkretny przykład przejawu takiej specyfiki narodowej została przytoczona powieść współczesnego ukraińskiego satyryka, pisarza O. Czornohuza. Liczne przykłady zaczerpnięte z tekstu (w większości stałe porównania), a także osobiste spostrzeżenia na temat mowy potocznej Ukraińców, opisywane są w sposób kontrastywny jako specyfika ukraińskiego humoru. Podkreślona została narodowa tożsamość ukraińskiego humoru, dokonano analizy narodowych obrazów związanych z tworzeniem komicznego efektu charakterystycznego dla ukraińskiej kultury śmiechu, zakorzenionej w specyfice sztuki ludowej.

Bibliografia

  1. Баран Я.И., Фразеологiя у системi мови, Ивано-Франковск 1997. [Google Scholar]
  2. Ворона Я.М., Iронiчнi стiйкi порiвняння як рiзновид экспресивноϊ енантiомiϊ в украϊнскiй мовi // „Науковi записки Нiжинського державного унiверситету iм. М. Гоголя”, Нежин 2011, c. 55–60. [Google Scholar]
  3. Козырев В.А., Черняк В.Д., Лексические приметы эпохи в неологических словарях // „Русистика: лингвистическая парадигма конца 20 века”, Санкт-Петербург 1998. [Google Scholar]
  4. Кузнецова И.В., Устойчивые сравнения русского языка (в сопоставлении с украинскими и сербохорватскими): Дис. ... канд. филол. наук, Санкт-Петербург 1995. [Google Scholar]
  5. Кузнецова И.В., Библейская фразеология и языковая игра // „Сибирский филологический журнал”, № 2, 2013, c. 212–219. [Google Scholar]
  6. Кузнецова И.В., Языковая игра в библейской фразеологии разных языков // „Studia Slavica Academiae Scientiarum Hungaricae. Сер.: „Гуманитарные науки, социальные науки и юриспруденция”, vol. 59, Number 2 December 2014, Budapest: Akadémiai Kiadó, c. 337–351. Мокиенко В.М., Проблемы ареального описания восточнославянской фразеологии // „Сравнительно-типологические исследования славянских языков и литератур”, Ленинград 1983, c. 40–53. [Google Scholar]
  7. Мокиенко В.М., О словаре русских народных сравнений // „Вопросы теории и истории языка”, Санкт-Петербург 1993, c. 173–178. «Народ скаже – як зав’яже»: Украϊнськi народнi прислiв’я, приказки, загадки, Киев, 1973. [Google Scholar]
  8. Окороков В., Смех и метафора (логика трансляции смыслов) // „Збiрник наукових праць з фiлософiï та фiлологiϊ. „Логос i праксис смiху”, Одесса 2004, c. 64–70. [Google Scholar]
  9. Шумейко О.А., Мовнi засоби творення комiчного в сучаснiй украϊнскiй поезiϊ (на материалi творiв другоϊ половини ХХ столiття), Харьков 2009. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.