Inteligenty i zdolny rzemieslnik to przyszłość państwa ludowego- państwo i Kościół w procesie wychowania młodzieży w latach 1945-1951 na przykładzie prywatnego salezjańskiego męskiego gimnazjum krawieckiego we Wrocławiu

Abstrakt

Problem relacji państwo-Kościół w realiach powojennej Polski wielokrotnie poddawano wielopłaszczyznowym analizom. Za jeden ze szczególnie istotnych obszarów tej nierównej rywalizacji, przez wzgląd na szerokie możliwości indoktrynacji, można niewątpliwie uznać edukację oraz związaną z nią praktykę wychowawczą. W artykule, patrząc z tego właśnie punktu widzenia, poddaje się obserwacji działalność salezjańskiego prywatnego męskiego gimnazjum krawieckiego we Wrocławiu, które, jak się wydaje, stanowi transparentny przykład wzajemnego ścierania się i z czasem zwalczania władzy komunistycznej i Kościoła katolickiego. Przyglądając się funkcjonującym w placówce młodzieżowym grupom i organizacjom, a także sposobom realizacji narzucanego przez kuratorium programu wychowawczego, można zauważyć swego rodzaju taktykę kierownictwa szkoły do wybierania „mniejszego zła”. Połączona ona była z aktywnymi działaniami na rzecz dopasowania katolickiej placówki szkolno-wychowawczej do realiów PRLu, które okazały się jedynie krótkotrwałym rozwiązaniem. Władze dążyły bowiem sukcesywnie do zupełnej likwidacji szkolnictwa katolickiego i w pierwszej możliwej okazji, zrealizowały swe zamierzenia, również w przypadku wrocławskich salezjanów, kończąc raptem kilkuletnią historię gimnazjum krawieckiego.