Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 29 Nr 1 (2021)

Filozofia

O przezwyciężaniu nihilizmu. Co Luigi Pareyson odkrył w Braciach Karamazow Dostojewskiego

DOI: https://doi.org/10.52097/wpt.3533  [Google Scholar]
Opublikowane: 05.06.2021

Abstrakt

„Powieści Dostojewskiego są czystą filozofią” – twierdził włoski egzystencjalista Luigi Pareyson (1918–1991), przedstawiając chrześcijanina Dostojewskiego jako zdolnego do przezwyciężenia nihilistycznego natarcia na postchrześcijańską kulturę, zarówno w jego najostrzejszej, jak i „słabszej” postmodernistycznej wersji. Nietzsche również znajduje w Dostojewskim – chronologicznie wcześniejszym – odpowiednią osobę do przezwyciężenia nihilizmu. Rosyjski powieściopisarz, zanim stał się chrześcijaninem, zstąpił znikąd do piekła, na zesłanie na Syberii, by przeżyć mękę, która nieuchronnie miała prowadzić donikąd, a doprowadziła do odnalezienia Jezusa Chrystusa. Ten paradoks sprawia, że w jego powieściach i ideach możemy odnaleźć schronienie na przełomie tysiącleci.

Bibliografia

Bagetto L., Il pensiero della possibilità. La filosofia torinese come storia della filosofia, Torino 1995.

Berdiaev N., La concezione di Dostoevskij, Torino 1945.

Ciglia F.P., La divina tragedia della libertà. Sulla riflessione filosofico-religiosa di Luigi Pareyson, “Archivio di Filosofia” 56 (1988), no. 1–3, pp. 163–190.

Coppolino S., Estetica ed ermeneutica di Luigi Pareyson, Roma 1976.

Gensabella Furnari M., ll nuovo esistenzialismo di Luigi Pareyson, “Segni e comprensione” 5 (1988), pp. 56–68.

Gensabella Furnari M., I sentieri della libertà. Saggio su Luigi Pareyson, Milano 1994.

Longo R., Esistere e interpretare. Itinerari speculativi di Luigi Pareyson, Catania 1993.

Pareyson L., Dostoevskij. Filosofia, romanzo ed esperienza religiosa, Torino 1993.

Pareyson L., Esistenza e persona (1950), Genoa 1985.

Pareyson L., Filosofia e veritá (interview with M. Serra), “Studi cattolici” 173 (1975), p. 172.

Pareyson L., Karl Jaspers (1940), Casale Monferrato 1983.

Pareyson L., L'estetica e i suoi problemi, Milano 1961.

Pareyson L., Nichilismo e cristianesimo (interview with Federico Vercellone), “Annuario filosofico” 7 (1991), pp. 11–30.

Pareyson L., Ontologia della libertá. Il male e la sofferenza, Milano 1995.

Pareyson L., Prospettive di filosofia contemporanea, Milano 1993.

Pareyson L., Response to Parlano i filosofi italiani (1972), [in:] V. Verra, La filosofia dal '45 ad oggi, Torino 1976, pp. 493–497.

Pareyson L., Studi sull'esistenzialismo (1943–1950), Florencia 1971.

Russo F., Esistenza e libertá. Il pensiero di Luigi Pareyson, Roma 1993.

Tomatis F., Ontologia del male. L'ermeneutica di Pareyson, Roma 1995.

Tomatis F., Ontologia del male. L'ultima filosofia di Pareyson, “Paradosso” 4 (1993), pp. 103–119.

Tilliette X., Luigi Pareyson. En hommage pour son 60 anniversaire, “Archives de philosophie” 41 (1978), pp. 675–679.

Downloads

Download data is not yet available.