W artykule pochylono się nad kwestią częstych przenosin w klasztorach karmelickich. W czasach, kiedy zdecydowana większość ludzi rodziła się i umierała w tej samej miejscowości, mobilność karmelitów bosych, była zdumiewająco duża. Zmiana miejsca zamieszkania przez karmelitów w XVII czy XVIII wieku była równie częsta jak w wieku XX. Najczęstszą przyczyną przenoszenia zakonników była potrzeba dostosowania obsady personalnej klasztoru do pełnionych przez niego zadań duszpasterskich i zakonnych (np. wychowanie kleryków); czasem należało przenieść zakonnika dla jego dobra duchowego lub także z powodów dyscyplinarnych. Inny charakter miały przenosiny związane ze zleconym mu urzędem łub obowiązkiem.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.