W artykule ukazano znaczenie wsparcia postpenitencjarnego dla prewencji ogólnej (poziomu bezpieczeństwa publicznego) oraz dla prewencji indywidualnej (sposoby readaptacji osoby opuszczającej zakłady karne). Praca składa się z kilku części. W pierwszej z nich opisano specyfikę wspierania byłych więźniów w krajach Europy Zachodniej. W części drugiej zaprezentowano charakterystykę wsparcia postpenitencjarnego w Polsce. Zagadnienie to opisano w dwóch aspektach – historycznym oraz w kontekście obowiązującego prawa karnego wykonawczego. Trzecia część artykułu zawiera analizę dwóch argumentów uzasadniających dostarczanie wsparcia postpenitencjarnego – doświadczanie trudności readaptacyjnych przez byłych więźniów oraz preferowanie przestępczego stylu życia przez osoby opuszczające zakłady karne. W ostatniej części opracowania zawarto postulaty odnoszące się do zmian w zakresie udzielania wsparcia postpenitencjarnego w Polsce.