
Artykuł traktuje o stosunku historiografii polskiej wobec kwestii stosunku Napoleona Bonapartego do szeroko pojętej kwestii religii, przede wszystkim - chrześcijańskiej. Zwrócono uwagę na takie elementy jak religijność Napoleona, jego stosunek do Kościoła, zwłaszcza papiestwa, instytucji małżeństwa i legitymizmu władzy. Podstawę bibliograficzną tekstu stanowią opracowania polskich historyków, odnoszące się do postaci Napoleona, jego epoki i bonapartyzmu, jak również wybrane publikacje z prasy katolickiej II Rzeczpospolitej.
Puoi anche Iniziare una ricerca avanzata di similarità per questo articolo.